HAYALET DANSÇILARI 

Biz uzun yıllar  önce bu  topraklarda mutlu huzurlu ve barış içinde  yaşıyorduk - Kutsal Toprak Anamızın bize verdiği tüm kardeşlerimizle-.İhtiyacımız olanı tüketip  hırsımız ve çıkarımız uğruna hiçbirşeye  zarar vermiyorduk. Kızıl yüreklerimiz  huzurlu ve  mutlu  çarpıyordu  ve  her sabah kalktığımızda şükrediyorduk, birgün daha kutsal  Wakan Tanka'yı (güneş) karşıladığımız ve gördüğümüz için. Bu şekilde  atalarımız  bu özgür ve bakir  topraklarda mutlu ve huzur dolu, dünyanın  varoluşundan buyana yaşıyorlardı. Bir gün şamana  kutsal  anamızdan ve  babamız  Wakan Tanka‘ dan kötü işaretler  gelmeye başladı. Halkım bunun  ne olduğunu  anlayamıyor  anlamak istemiyordu.Bu  bekleyiş uzun surmedi. Güneşin doğduğu yöndeki büyük su birgün  delice   kabardı, kabardı ve patladı. Gökyüzü simsiyah bulutlarla kaplandı   ve  milyonlarca yıldız üzerimizden korkunç gürültülerle akmaya başladı , herkes korku  ve heyecanla olacakları bekledi . Bu korkunc olay sonrası  büyük sudan gelen suda yüzen büyük tahta evlerden o   insanlar çıktı geldiler. Sizin atalarınız !  Gözlerindeki  korku , günlerdir süren açlık ve merak, yardıma ihtiyaçları olan perişan halleri atalarımın onlara yardım etmesini gerektiriyordu . Atlarımızın onların ilk  gelen reislerine uzatılan yardım eline onlar uzun ve sonradan keskin olduğunu öğrendiğimiz demir çubuk ile karşılık verdiler. Büyük Reisimiz, bir an elinde keskin bir acı hissetti, avucunu açtığında kızıl kanının çılgınca aktığını gördü . O anda ruh gözü  açıldı. O an herseyi anlamıştı ve gelecegi görebiliyordu. Bunu halkına  anlatması imkansızdı onların hayallerini umutlarını yıkamazdı. Bunlar, mutlu ve huzurlu hayatlarını sona erdirmek  için gelen ve  istilaları sonsuza dek sürecek aç gözlü  beyaz adamın  atalarıydı  ve geleceklerdi  hep  ve sonsuza dek.Kan  gördü, kızıl kan, binlerce  cansız  beden, kadın, çocuk, savaşçı ve asker. Kutsal Buffollonun soluğunu hissetti. Beyaz bulutların nasıl  kızıla dönüştüğünü ve bugüne dek dünya değiştirmiş savaşçıların ruhlarının etrafta dolastığını duydu, hissetti ve gördü ... Kötüydü  belki çok kötü ama  içlerindeki özgürlük arzusunun asla sönmeyeceğini ve özgürlükleri uğruna sonsuza dek  savaşacaklarını gördü. Yüzünde bir an  tebessüm belirdi akan kızıl kanı bir bulut olarak gökyüzüne bir kartalın kanadında yükseldi…Ogün orada olanlar ve bugün burada olan bizler... Evet bu çekirge sürüsü herşeyi yedi bitirdi ve yok etmeye de devam ediyor . Ama kızıl yüreklerdeki  birgün herşeyin  düzeleceğine olan  inanç  asla sonmedi  ve de sönmeyecek.Birgün  dünya degiştirmiş olan savaşçılarımız bu ihtiyar anamızı kurtarmak için tekrar geri gelecekler . Gökkuşağının , dağların, omanların ,nehirlerin rüzgarın ve tüm evrenin kutsal  savaşçıları ve  hayalet  dansçıları  buna  inanıyor ....

Yazan : Geronimo Yalnızkartal  1999 
( Düzenleme- 2003  )

(Yazarın Notu : Yukarıdaki hikaye   1999 yılında yazdığım bu  hikayeyi 02- Temmuz 2003 Tarihinde  Kırgızıstan'ın Ala Archa dağlarında ki  bir expedisyonun sırasında hayatını kaybeden dünyanın sayılı dağcılarından UĞUR ULUOCAK ' ın anısına ithaf ediyorum . Dağların ruhu onunla olsun !  )

                   Dağlara tırmanan atlar gibi

                   Soluk soluğa yaşamak istedi dünyayı

                   Bir şahan gibi bulutlara kurdu

                   Dumanlı sevdaların yörük çadırını

                                 Soluk Soluğa ( Ahmet Telli )